China Oktober 2001

Hier een aantal foto's van onze reis, om een indruk van onze belevenissen te krijgen:
Klik op de foto voor een grote versie.

Verslag van de voorbereidingen, de reis en de activiteiten achteraf...

Nadat in november 2000 ons de vraag bereikte, via een bevriende Vendeliersgroep uit Hoogstraten, of wij wilden deelnemen aan een internationaal festival in China, brak voor ons een drukke tijd aan. In eerste instantie zou het gaan om een periode van 2 weken in augustus 2001. Dit werd echter in december gewijzigd toen de officiële uitnodiging uit China kwam en bleek dat het ging om de periode van 11 t/m 26 oktober 2001.

Dat bleek voor de meeste leden juist een makkelijker periode te zijn om vrij te krijgen, omdat het niet in de vakantieperiode viel. Echter de prijzen van de vliegtickets waren veel hoger dan de periode in augustus mede omdat we niet een retour vlucht Beijing konden boeken maar terug moesten vliegen via Shanghai. De communicatie met China verliep in principe redelijk via fax en email, echter op vragen van inhoudelijke aard: wanneer, hoelang en hoe vaak er gedanst moest worden kwam maar steeds geen antwoord. Ook het feit dat wij tot kort voor vertrek in de veronderstelling waren dat we naar Handan en Hangzhou zouden gaan, terwijl we slechts een of twee weken van tevoren, via onze contactpersoon in België, te horen kregen dat we in plaats van Handan naar Xi'an zouden gaan. Dat bleek vanuit China pas toen we via email de lijst met hotels doorkregen en daarop dus inderdaad Xi'an vermeld stond. Dit soort communicatieproblemen zouden zich in China zelf ook nog meerdere malen voordoen. Het moet daar blijkbaar over teveel kanalen.

De voorbereidingen in Nederland concentreerden zich natuurlijk op de volgende punten:
Geld bij elkaar krijgen, acties ondernemen, subsidies aanvragen
Heel spannende periode of er op genoeg subsidie gerekend kon worden om de reis te kunnen toezeggen bij de Chinese organisatie. De gemeente Culemborg en de Provincie hebben ons aardig in de steek gelaten omdat de activiteit niet in de Gemeente plaats zou vinden. Het Prins Bernhardfonds, Fonds voor de Amateurkunst , K.F. Heinfonds en de Gravin van Bylandt Stichting stemden gelukkig positief. De Culemborgse samenleving, familie, kennissen en vrienden waren echter dermate enthousiast voor ons, dat de georganiseerde activiteiten om geld in te zamelen stuk voor stuk een grandioos succes werden. Zo stelde Marco Baars een gedeelte van zijn boekuitgave "De Draak Ontwaakt" over zijn ervaringen in China beschikbaar voor onze groep en deed de middenstand van Culemborg royaal mee met het beschikbaar stellen van prijzen voor de loterij.

Voldoende deelnemers beschikbaar om de choreografieën te kunnen dansen?
Na alles op een rijtje te hebben gezet bleken we toch een beroep te moeten doen op enkele ex- leden van de groep om de choreografieën met volle bezetting te kunnen dansen. Het ging om twee heren en een dame die voor bepaalde tijd weer bereid waren om lid te worden. Huub (een van de twee heren) bleek net een reis van 3 maanden door Azië gepland te hebben en kon met wat aanpassen zijn schema nog veranderen en met ons zijn avontuur beginnen.

Kostuums aanpassen
Omdat we in China, ook met de gemelde TV opnames, natuurlijk zo authentiek mogelijk voor de dag wilden komen hebben we nog extra ons best gedaan om o.a. de Volendammer kostuums zo mooi mogelijk te maken. Er is heel druk door leden en familie geborduurd en genaaid om alles op tijd klaar te hebben. Ook zijn er in Volendam originele hullen aangeschaft, dat leek ons een verantwoorde uitgave omdat bijv de omslagdoeken van originele Zwitserse kant, die we 15 jaar geleden aanschaften en en waar we heel zuinig op zijn, nu absoluut nergens meer te koop zijn.

Vliegtickets, vaccinaties en visa regelen
Vliegtickets bleek een groter probleem dan we gedacht hadden en werden eigenlijk met de week duurder. Omdat we op bericht uit China voor de officiële datum van het festival moesten wachten en op de toezegging of we wel of geen subsidie zouden krijgen, leek dat een grote tegenvaller te gaan worden. We bleken erg veel last te hebben van een handelsconferentie die in Hangzhou gehouden zou worden in dezelfde periode. Later bleek dat wij zelf daar met de opening van die Expo een grote rol speelden.

Vaccinaties en Visa
In samenwerking met de GGD Rivierenland verliep het voorlichten en de vaccinaties heel voorspoedig. De visa waren ook geen probleem, omdat we uit China papieren daarvoor ontvangen hadden. Echter het feit dat ik daar stond met 25 paspoorten en even zovele ingevulde briefjes was voor de meneer achter het loket niet duidelijk genoeg dat het om een groepsvisum ging en bij ophalen van de visa was dat niet meer terug te draaien en waren er al 25 individuele visa gemaakt en in rekening gebracht. Een les voor een evt. volgende keer.

Bagage en instrumenten
Aan de organisatie in China gevraagd of het mogelijk was om een contrabas te lenen of te huren en daarvoor zou gezorgd worden. Bij aankomst bij beide festivals was dit punt voortreffelijk geregeld, voor ieder optreden was de bas aanwezig en achteraf hebben we daar niets voor hoeven te betalen. Omdat we bang waren voor overgewicht hebben we de leden een max. gewicht gesteld waar ze niet boven mochten komen en werden de instrumenten en andere attributen dus verdeeld over de hele groep. Ook was er afgesproken dat iedereen een kostuum in de handbagage zou stoppen, zodat als er een koffer zoek zou raken we in ieder geval een choreografie zeker zouden kunnen dansen. Het bleek wel dat de accordeon en gitaar eigenlijk van tevoren aangemeld hadden moeten worden, maar het was niet echt een probleem.

PR en cadeaus
Besloten werd om voor iedereen van de groep klompen aan te schaffen die we dan als cadeau in China konden achterlaten. Dat bleek een grandioos idee, want dit bleek als cadeau het meest gewaardeerd te worden. Ook nog wat boeken over Nederland (in het Chinees) en wat Delfts Blauwe beeldjes mee genomen, als ook enkele blikken met speculaasjes en een Oud Hollandse afbeelding van de Binnenpoort van Culemborg. Van de gemeente ook toch nog twee presse-papiers en 3 pennen in een houten doosje mee gekregen. Uiteindelijk hebben we ook de andere deelnemende landen een paar klompen aangeboden als herinnering aan onze Nederlandse deelname. Ook wij hebben van de meeste andere groepen een aandenken ontvangen.

De tijd in China, deelname aan de festivals:

Vanaf onze aankomst in China zijn we voortreffelijk opgevangen en onthaald door de Chinese organisatie. We overnachten in super de luxe hotels, kregen 3 tot 4 keer per dag een uitgebreide maaltijd en ze hadden voor ons een overvol programma op touw gezet. We werden werkelijk als supersterren behandeld en gingen ook overal met grote politie begeleiding heen. Met loeiende sirenes gingen we met al die bussen door de stad en alle verkeer moest voor ons wachten. We kregen bij aankomst allemaal een plastickaart om de nek met de naam van de organisatie en de vermelding dat we performer waren en deze kaart opende werkelijk alle deuren. In het begin werd de politie begeleiding als benauwend ervaren en werd gedacht dat we er niet alleen op uit zouden mogen, dat viel echter wel mee. Ze waren als organisatie natuurlijk verantwoordelijk voor ons, maar lieten ons later toch ook onze eigen gang gaan. Alhoewel er zeker de eerste week weinig of geen vrije tijd in het strakke programma mogelijk was.

De communicatie wat betreft de optredens en het programma liep niet altijd even vlot. Alles moest via de Chinees-Engelse tolk eerst weer aan haar "teacher"gevraagd worden en dat leverde in het begin behoorlijk wat onduidelijkheden op. We hadden de beschikking over een Engels sprekende tolk die 2 weken met ons mee zou gaan en in Xi'an hadden we ook een lokale tolk die alleen de eerste week in Xi'an met ons mee zou gaan. Zelfs deze twee dames waren het niet altijd met elkaar eens. Omdat onze vlucht pas laat aankwam liepen we de briefing met de teamleiders mis en dat heeft de hele eerste week toch wel in ons nadeel gewerkt. Na een tijdje was de groep er ook aan gewend geraakt dat een bericht na 10 minuten weer veranderd zou worden, dus wachten we in het vervolg maar rustig af en lieten alles over ons heen komen.

De optredens gingen ondanks deze problemen gelukkig toch allemaal geheel naar wens. We werden alleen in het begin wel overdonderd door de grootte van het Festival, het aantal toeschouwers overal, de deelname van o.a. het staats ensemble van Moldavië, Georgië, de dansacademie van Egypte enz., daar stonden wij als amateur groep uit Nederland tussen al die (semi) professionele groepen! De media aandacht ter plekke was gigantisch van zowel krant als TV en we voelden we ons echt twee weken even als hele beroemde pop- of filmsterren. We hebben het ook regelmatig onderling gehad over het "Maximagevoel" als we weer al zwaaiend en handen schuddend door een menigte Chinezen onze weg zochten, of op de lokale zijdemarkt iets kochten en er wel 6 fotograven om je heen stonden. De meeste indruk op ons heeft het optreden op het XTC Xi'an Translating College gemaakt. Na een excursie 's morgens, een optreden 's middags, reden we eind van de middag niets vermoedend naar de universiteit en toen stonden daar ineens duizenden studenten te zwaaien en bleken er al duizenden klaar te zitten voor het optreden van enkele uren later (wij kregen eerst nog een maaltijd aangeboden). Voor 25 duizend mensen optreden, dat maakte toch wel een enorme indruk op ons als groep.

De Oud Hollandse dansseries in Volendammer en Markenkostuum bleek het meeste tot de verbeelding te spreken bij het publiek en dat kwam met name door de klompen. In interviews zoveel mogelijk proberen uit te leggen dat we niet altijd op klompen lopen en dat je vroeger eigenlijk juist de klompen uitdeed als je ging dansen natuurlijk, maar of die uitleg altijd even goed is overgekomen? De buitenlandse groepen werden in iedere stad met heel veel respect ontvangen en er werden diners aangeboden met vertegenwoordigers van de lokale besturen en provincies. De gouverneur van de Shaanxi provincie, een gebied met 36 miljoen inwoners, was aanwezig om ons welkom te heten en ook hebben we aan tafel gezeten met de vice- burgemeester van Xi'an (hij was ooit in Amsterdam geweest) en ook in Hangzhou werden we welkom geheten door de burgemeester enz. Erg veel gesproken werd er niet, want de taal was toch een hele grote barrière.

Het hoogtepunt van de tweede week in Hangzhou was ongetwijfeld de deelname aan de opening van de Expo, die gepaard ging met een Parade langs het beroemde West Lake. Wij openden de parade met de 16 deelnemende landen van het Festival, gevolgd door een menigte van 6000 deelnemende Chinezen in de meest prachtige kleurige kostuums voor een publiek van 700.000 mensen langs de kanten. Allemaal weer Live op Tv uitgezonden, een erg indrukwekkende ervaring.

Ook de uitstapjes door de organisatie geregeld waren bijzonder interessant en indrukwekkend, zoals in Xi'an o.a. het Terra Cottaleger, de Muur van Xi'an, Ancient Street en in Hangzhou het bezoek aan de Zijdestraat met modeshow, div. Art Musea, een theeplantage, de panda in de dierentuin enz.

Als groep en ook de leden persoonlijk hebben erg veel cadeaus gekregen, van een bronzen strijdwagen en een vijf kilo wegende bokaal tot echt oude munten van 80 v Chr., zijden tassen, sjaaltjes, luxe programmaboeken, Cd-rom's met Chinese opera's enz. Erg blij waren wij dus met het feit dat we voldoende klompen en cadeaus hadden meegenomen om zelf ook iets te kunnen geven.

Het contact met de andere groepen was eigenlijk door het drukke programma heel minimaal. Enkele avonden is er op eigen initiatief in de hal van het hotel met vnl. de Amerikanen, de Italiaanse violist en ons orkest samen muziek gemaakt en gedanst. Vanuit de organisatie was alleen een samenkomst georganiseerd met een Chinese groep op de muur van Xi'an, want verder contact na de optredens was bijna onmogelijk vanwege het strakke schema dat iedereen na afloop meteen weer in de bus moest voor de reis naar het Hotel terug. In China was het trouwens ook heel opvallend dat het publiek in theaters zich heel anders gedraagt dan hier in Nederland. Als alle groepen nog op het toneel staan en de confettiregen neerdaalt is de zaal al bijna leeg, iedereen is dan al weg, terwijl er vaak nog foto's met de bobo's gemaakt werden enz. Tijdens de voorstelling zitten ze ook rustig te kletsen en zelfs te telefoneren, heel apart om die verschillen zo mee te maken.

Al met al hebben we een heel goed gevoel over deze reis overgehouden, we hebben Holland toch weer even op de kaart gezet en onder de aandacht gebracht, we hebben een schat aan ervaring opgedaan wat betreft onze optredens en we hebben een gigantisch mooie reis gehad en veel gezien dankzij het drukke programma van de organisatie. Het was vermoeiend maar heel erg de moeite waard!!

Eenmaal thuisgekomen hebben we dikke foto albums volgeplakt en een videoverslag van ruim 3 1/2 uur gemaakt. Wat we in die twee weken allemaal gezien en gedaan hebben is bijna niet in het kort te vertellen. Ook hebben we een video ontvangen uit China van de filmploeg van CCTV 1 die 14 dagen met ons mee geweest zijn en daar een verslag van gemaakt hebben van een uur wat reeds op de TV in China is uitgezonden.

Inmiddels hebben we een mondelinge uitnodiging van de Amerikaanse groep voor deelname aan hun nog te organiseren festival. De ideeën van de Amerikanen liggen ook meer op het uitwisselen en samen dansen dan alleen voorstellingen dansen. Zij waren eigenlijk meer dan wij onderste boven van het feit dat niet alle buitenlandse groepen mochten dansen op de slotceremonie van het festival in Hangzhou en zij hebben er bij de organisatie op aan gedrongen dat wij toch nog 4 min. mochten optreden, een heel mooi gebaar. Het festival stond tenslotte in het teken van Peace and Friendship.